"Zaczęłam się odchudzać, gdy miałam 5 lat i prawie umarłam: rewelacje dziewczyny, która odmówiła jedzenia jako dziecko

Piękne pomysły /... Diety i żywność

Najczęściej dziewczyny aktywnie odchudzają się, gdy stają się nastolatkami, czyli w wieku, w którym mogą nie akceptować lub nie lubić siebie za to, kim są. Ale są też inne, bardziej przerażające historie - jedną z nich podzieliła się Amy Byron, mieszkanka Wielkiej Brytanii, która zrezygnowała z pełnowartościowej diety, gdy miała... zaledwie pięć lat.

Według Amy, jej najlepszy przyjaciel następnie zaproponował jej chipsy, a ona odmówiła.
"Powiedziałam jej, że nie chcę przytyć," dodała Amy. - Wkrótce mama zabrała mnie do lekarza i stwierdzono, że jestem niedożywiony. Miałam brzuszek jak dzieci w krajach rozwijających się. Patrzyłam na moje niesamowicie szczupłe nogi i tak bardzo je kochałam!". Dziewczyna ma teraz 19 lat i powiedziała, że całe swoje dzieciństwo spędziła pod opieką psychologów, psychiatrów i dietetyków. Wagi były w domu zabronione. Piła specjalne koktajle odżywcze - i nadal nie przybierała na wadze.
"Nikt nie wie, co spowodowało moje zaburzenia odżywiania. W tamtych czasach eksperci medyczni byli ostrożni, aby nie "etykietować". Pewnego dnia moja matka zaczęła szlochać. Przytulając mnie, powiedziała: "Mógłbym cię stracić." Moją matkę ostrzegano, że jeśli nie przybiorę na wadze, moje organy zawiodą i umrę".

Według dziewczynki, wielu lekarzy zarzucało matce, że źle ją wychowała. Jeden z psychiatrów przyszedł do domu rodzinnego i zalecił matce Amy zajęcia z wychowania do życia w rodzinie.

"Dał jej ulotki i prawie powiedział, że to jej wina. Ale to nie była jej wina. Po prostu nie chciało mi się jeść. Mama próbowała wszystkiego. Rzeźbiła śmieszne zwierzęce twarze z jedzenia, aby śniadania, obiady i kolacje były bardziej apetyczne. Dawała mi "smakołyki do herbaty", ale chowałam je za telewizorem. W szkole mój lunch trafiał prosto do kosza, jeśli nauczyciele go nie widzieli. Nawet nie zdjąłem opakowania. Było jedno straszne Boże Narodzenie, kiedy za choinką znalazła stos spleśniałego jedzenia. Wściekła się na mnie z tego powodu".



Amy twierdzi, że w szkole nie miała wielu przyjaciół. Mimo że w szkole obowiązywały ścisłe zasady dotyczące jedzenia z domu (musiało być zdrowe), dziewczynka mogła spożywać słodkie i wysokokaloryczne potrawy. Czasami jadła pod nadzorem dyrektora, bo tylko w ten sposób była w stanie przełknąć choćby kęs czekoladowej bułeczki.

"W szkole średniej byłam tak samo chuda i dokuczano mi kurą i deską do prasowania. Mój kręgosłup był krzywy, dosłownie wystawał spod ubrania. Wystawały mi też kości obojczyka. Moje włosy były cienkie - tak cienkie, że nawet przez skórę głowy widać było, gdzie wypadają. A potem zaczęło się dojrzewanie. Moje ciało się zmieniało."

To właśnie wtedy Amy odnalazła w mediach społecznościowych dziewczyny takie jak ona. Teraz Instagram zakazał niektórych hashtagów związanych z zaburzeniami odżywiania, ale nie były one jeszcze wtedy zakazane, a więc nastolatki odnajdywały się nawzajem i traciły na wadze razem, chwaląc się swoimi wynikami. Jej "wybawiciel" pojawił się w jej życiu, gdy miała 15 lat. "Mój doradca pomógł mi otworzyć wiele rzeczy w moim mózgu. Psychologowie często mówią protekcjonalnie do dzieci i nastolatków, a ten człowiek stał się moim przyjacielem, był na równi ze mną. Komunikowałem się z nim przez rok i to zmieniło moje życie".



Amy przyznała, że jednym z efektów ubocznych zaburzeń odżywiania było jej zaburzenie zdrowia kobiet. "Miałam 17 lat, a mój terapeuta spojrzał na dokumentację i powiedział: "Nie wiem, czy możesz mieć dziecko po tym, co przeszło twoje ciało". Rok później Amy była zszokowana, gdy dowiedziała się, że zostanie mamą. "Zamiast mi pogratulować, wszyscy pytali mnie, kiedy zamierzam dokonać aborcji. To był cud, gdy dowiedziałam się, że udało mi się począć dziecko. Nie było mowy o tym, żeby go nie mieć. Myślałem, że to moja jedyna szansa." Dziś dziewczyna mieszka ze swoim chłopakiem i ich synem, półtorarocznym Jamie.
"Odzyskałem swoje ciało. Mój syn utrzymuje mnie w formie. Jest to lepsze dla mojego zdrowia psychicznego i fizycznego, ponieważ nie mam obsesji na punkcie chodzenia na siłownię. Zanim urodziłam Jamiego, ćwiczyłam do upadłego. Każdego wieczoru jemy razem, a ja gotuję zdrowe posiłki, które smakują całej naszej trójce. Mój umysł mówi teraz, że jedzenie to czas dla rodziny i zabawy. Chcę dawać dobry przykład innym kobietom. Patrzę na swoje zdjęcia z dzieciństwa i uświadamiam sobie, jaka byłam szczupła. Jestem szczęśliwy, że udało mi się przeżyć". Specjaliści wymieniają kilka objawów zaburzeń odżywiania:
- osoba opuszcza posiłki, je bardzo mało lub unika jedzenia pokarmów, które uważa za "kaloryczne";
-

uważa, że jest gruba, choć ma normalną lub niedowagę;

-


przyjmuje leki hamujące apetyt;


-



miesiączka zatrzymuje się (u kobiet, które nie przeszły jeszcze menopauzy) lub nie zaczyna się (u dziewcząt w okresie dojrzewania);
- osoba często ma zawroty głowy, suchą skórę, wypadają jej włosy




.






Co 62 minuty jedna osoba na świecie umiera z powodu zaburzeń odżywiania (ED). Zaburzeń odżywiania nigdy nie należy lekceważyć ani zakładać, że "znikną z wiekiem". Nastolatki są bardzo wrażliwe, a rodzice powinni starać się nauczyć je, że są piękne i zasługują na miłość. Jeśli jednak sytuacja eskaluje, lepiej jest zaufać specjaliście, który znajdzie podejście do dziecka.

Ważne jest również, aby pamiętać, że istnieją

sposoby, aby schudnąć bez szkody dla zdrowia, jak również żywności ,aby zwiększyć odporność.




















































Omów artykuł

• O tym, jak schudnąć

Powiedz swoim znajomym: Subskrybuj magazyn:

• Przeczytaj także
• komentarze